ul. Transportowców 29a 02-858 Warszawa, e-mail : biuro@trakeny.eu, tel: +48 781 990 738, fax: +48 22 894 41 03
Podsumowanie zakładu treningowego dla ogierów Starogard Gdański 2010 [aktualizacja:04.05.2011]
Próba dzielności ogierów to jedno z najważniejszych wydarzeń w hodowli koni i działalności Związku Trakeńskiego w Polsce. W stosunku do roku ubiegłego, tym razem liczba ogierów, które przystąpiły do treningu 100-dniowego i próby dzielności w okresie 11-12.09., była większa i wynosiła 17 sztuk. Wynikało to głównie z udziału 6 ogierów litewskich, które jak się okazało stanowiły interesujące porównanie z hodowlą polską, tym bardziej, że dwa z nich pochodziły po słynnym niegdyś Abdullahu.
 
         Wśród polskich ogierów najliczniejsza była stawka z SK Liski (5 sztuk) po angloarabskim ogierze Banita. Tegoroczna grupa ogierów polskiej hodowli nie była wyrównana pod względem typu i podstawowych wymiarów biometrycznych, w przeciwieństwie do koni litewskich, które w większości były rosłe (168-171 cm w kłębie) i w dobrym typie rasowym oraz płciowym (7,5 – 8 pkt).

         Międzynarodowa Komisja Trakeńska w składzie: Lars Gerhmann – Niemcy, Hans Werner Paul – Niemcy, Virginijus Pliuskys – Litwa i Sławomir Pietrzak – Polska, najwyżej oceniła (8,5 pkt) typ ogiera Piligrimas (Heleris – Pracha po Pritok) hodowli litewskiej, a najlepszym w tym zakresie ogierem polskiej hodowli, ale z notą 7 punktów okazał się  Efez (Banita – Erytema po Jantar xx) hodowli SK Liski. Pozostałe ogiery uzyskały noty za typ poniżej 7 punktów, co stanowiło ponad 50 % całej stawki, a biorąc pod uwagę polskich hodowców, nawet ponad 80 %, co daje wiele do myślenia w aspekcie wyboru przyszłych reproduktorów. Tym bardziej, że typ rasowy i płciowy to oprócz odpowiedniej wartości użytkowej najważniejsze kryteria selekcji ogierów.

         Poprawność pokroju, a szczególnie kłody oraz głowy i szyi została oceniona maksymalnie na 7,5 punktów głównie u ogierów litewskich oraz liskowskiego Efeza. Większość ocenianych koni posiadała pewne mankamenty budowy, ustawienia czy też suchości kończyn, a tylko liskowski Legion (Banita – Lipnica po Cedrus) uzyskał notę 7 punktów.

         W ocenie podstawowych chodów prezentowanych w ręku bądź luzem, wyróżnił się litewski Hipoidas (Heleris – Hipe po Horalas), którego stęp zasługiwał na 7,5 pkt podobnie jak kłus, a galop był lekki, obszerny, utrzymany w kadencji i z tendencją „pod górę”, za co przyznano 8 punktów. Efez z SK Liski zaprezentował się w wymienionych chodach dość dobrze uzyskując w kłusie nawet 7,5 pkt.

         Za ogólne wrażenie notę 7,5 pkt uzyskały litewskie ogiery: Araratas (Abdullah – Hela po Horalas), Hipoidas i Piligrimas, a 8 ogierów polskiej hodowli noty poniżej 7 punktów, co sugeruje, że jakość typu, pokroju i chodów rocznika 2010 nie była niestety wystarczająco dobra.

         W skokach bez udziału jeźdźca w tzw. korytarzu, zdaniem komisji wyróżniali się litewscy synowie Helerisa, ogiery Piligrimas i Hipoidas, których skoki były utrzymane w dobrym stylu, rytmie i ze znaczną siłą (oceny średnie odp. 8,9 i 8,5 pkt). Noty zbliżone do 8 punktów otrzymały także: niewielki wzrostem ale dynamiczny Dar Lord, litewski Voranas (Gluchar – Vicina po Liteksas) i syn Banity z SK Liski, Luks (od Lolita po Hamlet Go). Najsłabiej w tym elemencie próby wypadły Golden Dream J (po Nard xx) i Revel (po Cyrak).
Pewnym usprawiedliwieniem dla niektórych koni mogą być nie standardowe wymiary krytej ujeżdżalni (zbyt mała), którą dysponuje SO Starogard Gd., jak również pewne zróżnicowanie wieku ogierów (konie litewskie za wyjątkiem Araratasa i Heksala były starsze aniżeli polskie ogiery).
 
         Prezentacja podstawowych chodów koni pod jeźdźcami pozostawiła w oczach Komisji pewien niedosyt, ponieważ postawienie ogierów na wędzidle i ich rozluźnienie pozostawiały w szeregu przypadkach wiele do życzenia. W związku z tym występujące usztywnienie i niedostateczna akceptacja wędzidła powodowały zmniejszenie płynności ruchu, skrócenie wykroku czy też utraty rytmu. W tej sytuacji oceny Komisji były generalnie niższe o ca 1,5 punktu aniżeli oceny przydatności wierzchowej (potocznie nazywanej „jezdnością”) wystawione przez obcego jeźdźca (Jerzy Krukowski). Podczas pracy w stępie tylko jeden ogier (Hipoidas) przekroczył granicę 7 punktów, w kłusie i w galopie cztery ogiery litewskie uzyskały noty w przedziale 7-7,4 pkt. Przy tym ostatnim chodzie na wyróżnienie zasłużył dobrą akcją Dar Lord (7,4 pkt).

         Biorąc pod uwagę wyzwania współczesnej hodowli koni sportowych wydaje się, że kandydat na reproduktora powinien dysponować wszystkimi chodami prezentowanymi pod jeźdźcem na poziomie wyraźnie przekraczającym 7 punktów.

         Kombinacja skoków wykonywanych przez omawiane ogiery pod jeźdźcami wykazała ponownie pewną przewagę koni litewskich nad polskimi. Syn Abdullaha, Aladinas otrzymał 7,5 punktów, a syn Helerisa, Piligrimas 7,4 punktów. Niższe oceny pozostałych ogierów wynikały głównie ze zbyt płaskich paraboli lotu, niedokładności w składaniu przednich kończyn czy też wyraźnych usztywnień grzbietu. Ponadto wydaje się, że ustawienie kombinacji w kierunku stajni powodowało wyraźne zwiększanie tempa, co skutkowało brakiem precyzji skoku i zaburzało jego parabolę. Oceny Komisji w większości przypadków były zbliżone do ocen tego typu wystawionych przez Kierownika Zakładu Treningowego (Mirosław Pałkowski), natomiast wyraźnie się różniły od not przyznanych za przydatność do skoków przez Jerzego Krukowskiego.

         W moim przekonaniu ( w 1997 roku nadzorowałem pierwszy w Polsce test niezależnych jeźdźców na ogierach z ZT Biały Bór i Kwidzyn ) w teście tzw. obcych jeźdźców powinny brać udział osoby legitymujące się nie tylko odpowiednimi umiejętnościami dotyczącymi techniki jeździeckiej ale także głębokim doświadczeniem w pracy z młodymi końmi i wielką wiedzą dotyczącą zasad ich oceny (uprawnienia trenerskie, sędziowskie etc.).

         W drugim dniu próby dzielności zgodnie z programem, ogiery pokonywały odcinek krosu i otrzymywały oceny za jakość galopu wytrzymałościowego. Generalne wrażenie było lepsze aniżeli poprzedniego dnia, ponieważ przeszkody terenowe na ogół nie sprawiały trudności koniom, a ich przygotowanie kondycyjne było dobre i w związku z tym galopowały chętnie. Wyjątkowo dzielnym i sprytnym w terenie okazał się Dar Lord, który otrzymał najwyższą notę 8,3 pkt. Ponadto mogły się podobać ze względu na obszerny i rytmiczny galop oraz pewne skoki takie ogiery jak: Araratas, Piligrimas, czy też Efez i Golden Dream J. Poziom umiejętności prowadzenia konia w krosie i pokonywania przeszkód terenowych w odpowiednim tempie budził jednak zastrzeżenia w przypadku niektórych jeźdźców.

         Na podstawie ocen wystawionych przez Kierownika ZT, Komisję i Obcego Jeźdźca obliczono ogólny indeks wartości użytkowej ogierów oraz cząstkowe indeksy dotyczące przydatności ujeżdżeniowej i skokowej.

         Na pierwszym miejscu uplasował się litewski Piligrimas (IO 132, IU 118, IS 128) przed Hipoidas (IO 130, IU 137, IS 128) i Dar Lord (IO 129, IU 114, IS 123). Z całej stawki ogierów 9 uzyskało indeks ogólny powyżej 100.

         W odczuciu Komisji z hodowlanego punktu widzenia i na podstawie wyników próby dzielności do miana reproduktorów mogłyby kandydować takie ogiery jak Piligrimas, Hipoidas i Araratas.

         Pobyt w Starogardzie umożliwił spotkanie Międzynarodowej Komisji Hodowlanej z hodowcami koni trakeńskich, w trakcie której szeroko dyskutowano i wymieniano poglądy na temat współczesnej hodowli i produkcji koni, jej aktualnych i przyszłych kierunków.

         Wielkie słowa uznania należy złożyć na ręce dyrektora SO Starogard Pana Przemysława Boleskiego i jego załogi za przygotowanie obiektu i zorganizowanie bardzo interesującego spotkania z hodowcami. Podziękowania należą się także Kierownikowi ZT Panu Mirosławowi Pałkowskiemu i jego jeźdźcom za przygotowanie ogierów i sprawną organizację próby dzielności, a także Zarządowi Związku Trakeńskiego w Polsce, który czuwa nad realizacją programu hodowlanego i wypełnia wszystkie zadania hodowlane.        
 
 

Uwaga od zarządu Związku:
 
Przypominamy, że w ocenie Komisji, niezależnie od uzyskanych  wielkości indeksów wartości użytkowej, część ogierów otrzymała noty bonitacyjne poniżej wymaganego minimum, co wykluczyło je z użycia w hodowli. Ogierami uznanymi, które mają prawo wpisu do Trakeńskiej Księgi Hodowlanej zostały: Piligrimas, Hipoidas i Araratas (bezterminowo) oraz Voranas (licencja na 5 lat).
Szczegółowe wyniki na stronie internetowej Związku w dziale hodowla.
 
                                                                                                         
 
Zarząd
 
 
Copyright © Związek Hodowców i Przyjaciół
Wschodniopruskiego Konia Pochodzenia Trakeńskiego

Hodowla Golden Retriver, Golden, kennel, goldeny, goldenki, golden retrievery, golden retriever, retriever, retrievery, Pauza, Kathleen, Josephine, Kathleen Josephine, Ka